Wydawca treści
Jazda konna
Już ponad 7 tysięcy kilometrów tras konnych wyznaczyły Lasy Państwowe dla miłośników wypoczynku w siodle.
Coraz większa popularność jazdy konnej zmobilizowała wielu nadleśniczych do tworzenia nowych szlaków. Z „Raportu o stanie lasów" wynika, że w latach 2010-2011 na terenach zarządzanych przez Lasy Państwowe długość takich tras podwoiła się. To bardzo dobra wiadomość dla koniarzy. Droga udostępniona przez nadleśniczego jest bowiem, zgodnie z ustawą o lasach, jedynym miejscem w lesie, gdzie można się w ten sposób poruszać. Nawet jeśli przed wjazdem na nią nie ma żadnego znaku zakazu, ani też nie jest przegrodzona szlabanem, wjeżdżać na nią konno nie można (podobnie jak samochodem, motocyklem czy quadem).
W kupie siła
Jeżeli w naszej okolicy brakuje szlaków konnych, możemy zgłosić się do nadleśnictwa z prośbą o ich wyznaczenie. Warto, by taki wniosek poparła większa grupa miłośników tego rodzaju rekreacji. Jeśli zainteresowanie będzie wystarczające, a stan nawierzchni drogi i sposób jej użytkowania (czy np. nie poruszają się na niej maszyny leśne) na to pozwoli, jest szansa, że nowy szlak powstanie.
Trzeba pamiętać, że nadleśnictwa za przejazd drogami leśnymi, w wypadku ich komercyjnego użytkowania, mają prawo pobierać opłatę. Chodzi tu np. o wycieczki, przejażdżki czy rajdy organizowane przez stadniny czy gospodarstwa agroturystyczne - powinny podpisać z nadleśnictwem, jeśli tego ono wymaga, umowę, w której będą określone prawa i obowiązki obu stron, czas obowiązywania i wysokość opłat. Jeśli jednak jesteśmy osobą prywatną, która od czasu do czasu wybiera się na przejażdżkę po lesie, nic nie płacimy.
Brak zgody na utworzenie szlaku konnego nie oznacza złej woli nadleśniczego. Może mieć ku temu ważne powody. Wbrew pozorom, konie potrafią poważnie zniszczyć nawierzchnię leśnej drogi. Kopyta dziurawią ją tak bardzo, że często uniemożliwia to później poruszanie się rowerem i utrudnia spacer pieszym. Nierzadko konie uszkodzą drogę bardziej niż leśne maszyny podczas prac przy pozyskaniu i zrywce drewna, a trzeba od razu dodać, że nawierzchnia rozjechana przez ciągniki naprawiana jest zwykle dość szybko po tym , jak wyjadą one z lasu.
Najważniejsze są zasady
Niezależnie od szkód, jakie mogą spowodować konie, przepisy zakazujące jeźdźcom wjazdu do lasu poza wyznaczonymi drogami budzą kontrowersje, także wśród leśników. Wydaje się, że to rygor tego samego gatunku, co wszechobecne niegdyś tabliczki „Zakaz fotografowania" - swego rodzaju relikt przeszłości. W wielu krajach Europy Zachodniej, choćby w Niemczech, przepisy działają odwrotnie niż w Polsce. Tam można jeździć konno po wszystkich drogach leśnych, z wyjątkiem tych, na których ruch ograniczono np. ze względu na nieodpowiednią nawierzchnię, zbyt dużą liczbę pieszych turystów lub przejeżdżające maszyny leśne. Niestety, nie ma większych szans, by w Polsce wprowadzono podobne zasady, jak u naszych zachodnich sąsiadów. Nie dalej niż w zeszłym roku Janusz Zaleski, wiceminister środowiska przekonywał, że przepisy o udostępnianiu lasów spełniają swoją rolę i ich zmiana nie wydaje się konieczna. Na razie trzeba więc liczyć na przychylność nadleśniczych. I warto o nią dbać, przestrzegając zasad korzystania ze szlaków. Przede wszystkim należy pamiętać, że droga do jazdy konnej to nie tor wyścigowy i korzystają z niej także piesi turyści. Nie można z niej zjeżdżać, chyba, że musimy ominąć przeszkodę lub mamy inny naprawdę ważny powód (np. ratujemy zdrowie). Dobrą praktyką jest jazda środkiem szlaku, tak aby nie niszczyć nawierzchni po bokach, którymi najczęściej poruszają się piesi i rowerzyści. Osoby małoletnie powinny jeździć konno w towarzystwie dorosłych. Wyruszać na trasę należy po świcie, a wracać z niej przed zmierzchem. Po swoim koniu należy także posprzątać.
Każde nadleśnictwo, które wyznacza szlaki konne, tworzy także regulamin poruszania się po nich – warto go przeczytać przed wyruszeniem na trasę. Poza zasadami poruszania się, przedstawione są w nich także oznaczenia szlaków. Podstawowe to pomarańczowe koło na białym tle oznaczające sam szlak oraz pomarańczowe koło z czarną obwódką oznaczające jego początek i koniec. Czasami stosuje się też inne oznaczenia, np. zieloną podkowę na białym tle.
Warto wiedzieć
W 2011 r. sieć szlaków konnych na terenie Lasów Państwowych liczyła 7 tys. km. Jedną z większych atrakcji dla jeźdźców w Polsce jest Łódzki Szlak Konny, który częściowo biegnie także przez tereny Lasów Państwowych, a RDLP Łódź była wśród jego twórców. Ma w sumie ponad 2000 km i jest najdłuższym tego typu traktem w Europie. Na trasie znajduje się 200 ośrodków jeździeckich, 21 punktów postojowych, 1400 tablic informacyjnych, 30 punktów informacyjnych monitorujących turystów i ponad 1000 atrakcji turystycznych. Ciekawostką jest, że jeździec może bezpłatnie wypożyczyć lokalizator, który w wypadku niebezpieczeństwa wyśle służbom ratunkowym informację o pozycji będącego w opałach turysty
Lokalne szlaki konne aż takich udogodnień, jak lokalizatory, nie oferują. Nadleśnictwa troszczą się przede wszystkim o to, żeby wszystkie trasy były czytelnie oznakowane, zawsze przejezdne, by były przy nich koniowiązy oraz wiaty umożliwiające odpoczynek i schronienie przed deszczem. Przede wszystkim jednak dbają, by przebiegały przez najpiękniejsze tereny Lasów Państwowych. Co oferują miłośnikom jazdy konnej, najłatwiej dowiemy się w siedzibach nadleśnictw oraz w serwisie czaswlas.pl.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Sprzedaż detaliczna
Sprzedaż detaliczna
Regulamin Sprzedaży Detalicznej
§1
[Określenia]
-
Regulamin sprzedaży detalicznej w Nadleśnictwie Turawa, określa warunki i zasady sprzedaży drewna, choinek i stroiszu podmiotom uprawnionym zwanym dalej łącznie ,,Kupującymi”.
-
Ilość i rodzaj produktów przeznaczonych do sprzedaży detalicznej uzależniona jest od wykonywanych w danym okresie prac leśnych.
-
Użyte w niniejszym regulaminie określenia oznaczają:
-
Nadleśnictwo – jednostka organizacyjna PGL LP - Nadleśnictwo Turawa;
-
Konsument – osoba fizyczna dokonująca z Nadleśnictwem czynność prawną niezwiązaną bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową;
-
Przedsiębiorca - osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną (odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną) wykonująca działalność gospodarczą.
-
Produkty – drewno, choinki i stroisz
-
§2
[Warunki ogólne]
-
Sprzedaż detaliczna co do zasady przeznaczona jest dla konsumentów detalicznych.
-
Sprzedaż detaliczną w Nadleśnictwie Turawa prowadzą upoważnione przez Nadleśniczego osoby.
-
Konsumenci nabywają produkty wyłącznie na podstawie odpowiedniego cennika detalicznego. Sprzedaż detaliczną dla Konsumentów prowadzi się bezpośrednio w leśnictwach lub (w przypadku nieobecności upoważnionej osoby) w biurze Nadleśnictwa. Upoważniona osoba w leśnictwie jest zobowiązana do wystawienia asygnaty oraz paragonu fiskalnego. W biurze Nadleśnictwa sprzedaż jest dokonywana wyłącznie na podstawie faktury VAT.
-
Przedsiębiorcy nabywają produkty na podstawie cennika detalicznego wyłącznie za zgoda Nadleśniczego. Przy sprzedaży detalicznej możliwe jest uiszczenia zapłaty przedpłatą na rachunek bankowy Nadleśnictwa lub gotówką w kasie. Przedsiębiorcy muszą być zarejestrowanymi odbiorcami drewna w PGL LP. Zakup jest dokonywany na podstawie faktury VAT wystawianej w biurze Nadleśnictwa.
-
Organizacja pozyskania kosztem nabywcy (samowyrób) jest regulowana odrębnym Zarządzeniem.
§3
[Przedmiot i ceny sprzedaży]
-
Surowiec drzewny podlegający sprzedaży detalicznej jest zgodny z obowiązującymi warunkami technicznymi oraz mającymi zastosowanie do pomiaru i klasyfikacji surowca drzewnego, publikowanymi na stronie www.drewno.zilp.lasy.gov.pl/drewno.
-
Sprzedaż detaliczna realizowana jest na podstawie aktualnie obowiązujących w Nadleśnictwie Turawa cenników i dotyczy wyłącznie produktów w nich wymienionych.
-
Ceny detaliczne drewna są cenami loco las po zrywce (za wyjątkiem samo wyrobu) za 1 m3.
-
Cena detaliczna choinek jest ceną za 1 sztukę drzewka.
-
Cena detaliczna stroiszu jest ceną za 1 mp.
-
Cennik detaliczny na drewno oraz cennik detaliczny na choinki i stroisz są dostępne powszechnie w biurze Nadleśnictwa, w kancelariach leśnictw oraz na stronie internetowej.
§4
[Odbiór drewna]
-
Zakupionego drewna nie wolno Kupującym zabierać bez uprzedniego doręczenia asygnaty lub faktury VAT miejscowym organom administracji leśnej oraz bez uzyskania adnotacji o wydaniu drewna.
-
Wywóz z lasu odbywa się w wyznaczonych dniach i godzinach drogami wskazanymi przez wydającego produkty.
-
Kupującego obowiązuje termin wywozu drewna podany na asygnacie lub fakturze VAT; w razie niemożności wywozu w oznaczonym terminie, Kupujący winien zgłosić się do leśnictwa o wyznaczenie nowego terminu. Po tym terminie administracja leśna nie opowiada za zakupione produkty, a Kupujący nie może rościć do Nadleśnictwa pretensji co do pogorszenia stanu jakościowego, częściowej lub całkowitej kradzieży zakupionych produktów.
§5
[Reklamacje]
-
Kupujący składa pisemną reklamację do Nadleśnictwa niezwłocznie po stwierdzeniu wady drewna, najpóźniej w terminie 14 dni od daty adnotacji o wydaniu - z tym, że reklamację wady jakościowej, której skutkiem jest szybko postępująca deprecjacja drewna (sinizna, brunatnica, zaparzenie lub inna wada, która mogła powstać po odbiorze drewna), Kupujący zgłasza w terminie 5 dni od wystawienia dokumentu wydania drewna.
Odbiór ilościowy drewna przeprowadza się w momencie jego wydania. Po odbiorze drewno nie podlega reklamacji ilościowej, za wyjątkiem reklamacji z tytułu błędnego pomiaru, która może być zgłoszona przez Kupującego wyłącznie w przypadku drewna mierzonego w pojedynczych sztukach.
-
Reklamacja rozpatrywana jest przez Nadleśnictwo w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia lub uzupełnienia reklamacji, przez upoważnionych przedstawicieli Nadleśnictwa, w dniu uzgodnionym z Kupującym. Zachowanie terminu rozpatrzenia reklamacji może nastąpić poprzez wysłanie listu poleconego przed upływem tego terminu.
-
Kupujący zobowiązany jest udostępnić przedmiot reklamacji w sposób umożliwiający jego identyfikację i ocenę.
-
Przebieg reklamacji i dokonane ustalenia utrwala się w formie protokołu reklamacyjnego. W razie odmowy podpisania protokołu przez Kupującego, przedstawiciele Nadleśnictwa podpisują protokół jednostronnie i zamieszczają wzmiankę o przyczynie braku podpisu.
§6
[Postanowienia końcowe]
-
W sprawach nieuregulowanych w Regulaminie zastosowanie znajdują przepisy Kodeksu cywilnego i inne obowiązujące przepisy w tym zakresie. W pozostałych przypadkach decyzje podejmuje Nadleśniczy.
-
Wszelkie spory mogące wyniknąć w związku zakupem na podstawie cennika detalicznego, Kupujący i Nadleśnictwo będą starały się rozstrzygać polubownie. W razie braku możliwości porozumienia spór zostanie poddany rozstrzygnięciu właściwemu miejscowo dla Nadleśnictwa sądowi powszechnemu w Rzeczypospolitej Polskiej.
-
Klauzula informacyjna dotycząca realizacji obowiązku informacyjnego o ochronie danych osobowych w Nadleśnictwie Turawa znajduje się pod adresem:
http://www.turawa.katowice.lasy.gov.pl/witamy/-/asset_publisher/Wo5w/content/rodo
